Δεν μπορώ να καταλάβω μερικούς ανθρώπους. Γιατί πας στο γήπεδο; Πας για να το σπάσεις ή πας για να το απολαύσεις;
Γιατί κάθε φορά μετά από ένα μεγάλο ντέρμπυ πρέπει το Ελληνικό Ποδόσφαιρο να μετράει πληγές. Πληγές πάνω σε ανθρώπινα σώματα αλλά και πληγές με οικονομικό κόστος. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να γίνεται τόσο μεγάλη φασαρία ακόμα και όταν δεν υπάρχουν αντίπαλοι από την φιλοξενούμενη ομάδα.
Μήπως θα πρέπει να το δούμε πιο ζεστά αυτό; Μήπως θα πρέπει να εξετάσουμε από πού προέρχεται όλη αυτή η αναστάτωση κάθε φορά πριν από μεγάλο ντέρμπι;
Δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχει παιδία στον φίλαθλο. Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή και να θυμηθούμε το 2005.
Ήταν 23 Ιουνίου 2005 όταν στο ΟΑΚΑ πραγματοποιήθηκε η Super Special Stage για πρώτη φορά σε Αγώνα του WRC μέσα σε στάδιο. Το Ράλλυ Ακρόπολις με την μακρόχρονη ιστορία του, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις με αυτό το εγχείρημα κερδίζοντας τον τίτλο του καλύτερου αγώνα για εκείνη την χρονιά.
Το ΟΑΚΑ φιλοξένησε αυτή την εκδήλωση με πάνω από... 65.000 θεατές να κατακλύζουν τις κερκίδες και να παρακολουθούν το μοναδικό υπερθέαμα. Θεατές και λάτρεις του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού που δεν χωρίστηκαν σε πάνω και κάτω διαζώματα ή σε δεξιά και αριστερά πέταλα.
Όλοι μαζί. Σαν ένα κουβάρι. Ο ένας δίπλα στον άλλον. Φίλαθλοι του Loeb, του Gronholm, του Solberg και όλων των άλλων μεγαθηρίων οδηγών των εργοστασιακών ομάδων πανηγυρίζουν όλα τα περάσματα όλων των οδηγών και τους αποθεώνουν.
Τι παραπάνω έχουν αυτοί οι φίλαθλοι; Μήπως το «σύστημα» του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού απλά δεν δέχεται τέτοιες φιλοσοφίες;
Κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να πει ότι στο ποδόσφαιρο παίζονται οικονομικά συμφέρονται. Η απάντηση είναι προφανής. Μιλάμε για την Παγκόσμια Αυτοκινητοβιομηχανία. Τα νούμερα είναι εξωπραγματικά και το αντιλαμβάνεται και ο πιο ανόητος.
Δράττοντας αυτής της ευκαιρίας θα ήθελα να θυμηθούμε και λίγο το ιστορικό 2005 αλλά και 12 γεγονότα που πρέπει να μην ξεχνάμε από το Ράλλυ Ακρόπολις.
Μέσα σε ένα κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο, σε μία ατμόσφαιρα που το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ δεν έχει βιώσει στο παρελθόν, το Ράλλυ Ακρόπολις και το WRC έζησαν ιστορικές στιγμές που θα τις συζητάμε για πολλά χρόνια ακόμα.
Οι 65.000 θεατές γέμισαν ασφυκτικά το Ολυμπιακό Στάδιο και δημιούργησαν μία φανταστική ατμόσφαιρα. Μία «Μοναδική εμπειρία ζωής» έζησαν οι «τυχεροί» που παρακολούθησαν από κοντά το υπερθέαμα.
Μπροστά σε αυτό το φανταστικό κοινό, σχεδόν κανείς δεν έδωσε σημασία στους χρόνους και τα αποτελέσματα. Μέσα σε αυτό το πνεύμα, οι οδηγοί άφησαν στην άκρη τις όποιες σκέψεις για χρόνους, έχοντας μοναδικό στόχο να προσφέρουν θέαμα στους χιλιάδες θεατές. Ατελείωτες πλαγιολισθήσεις με τον Sebastien Loeb να πραγματοποιεί τον ταχύτερο χρόνο μέσα σε ένα παραλήρημα ενθουσιασμού από τον κόσμο, κερδίζοντας και τον αγώνα στο σύνολό του. Πίσω του βρέθηκε ο Mark Higgins με Ford Focus WRC ’03, ενώ ακολούθησαν οι Markko Martin και Harri Rovanpera. O Petter Solberg από την μεριά του, προτίμησε να δώσει ένα προσωπικό show ξεσηκώνοντας τους θεατές, όντας πραγματικός σταρ! Την ελληνική σημαία κράτησε ψηλά ο Λεωνίδας Κύρκος, με τον Γιώργο Πολυζώη, ο οποίος με το Lancer EVO VIII έκανε τον ταχύτερο χρόνο ανάμεσα στους έλληνες οδηγούς.
Αμέσως μετά το πέρασμα και του τελευταίου αγωνιστικού αυτοκινήτου από την σούπερ ειδική, την σκυτάλη πήραν τα Ιστορικά αυτοκίνητα, σε έναν αγώνα επίδειξης.
Δώδεκα πράγματα για το Ράλι Ακρόπολις που δεν γνωρίζετε και που θα σας πουν τα πάντα για την ιστορία και την φήμη του σαν το καλύτερο του κόσμου όπως σημειώθηκαν από το www.enet.gr:
-Το Ακρόπολις, μαζί με τα 500 μίλια της Ινδιανάπολης (1911), τις 24 ώρες του Le Mans(1923) και το Grand Prix του Μονακό(1929) , με την τεράστια προβολή και παράδοση που είχαν δημιουργήσει, αποτέλεσαν το «στίβο» που οι αυτοβιομηχανίες εξέλιξαν την τεχνολογία αιχμής στα αγωνιστικά αυτοκίνητα κάτι πού είχε σαν αποτέλεσμα οι αγώνες του μηχανοκίνητου αθλητισμού να περάσουν σε μια καινούργια πραγματικότητα.
-Aπό το 1973 οπότε και θεσπίστηκε ο θεσμός του Παγκοσμίου πρωταθλήματος Ράλι, είναι ένας από τους αγώνες που περιλαμβάνονται ανελλιπώς στο πρόγραμμα του WRC.
-Το Ακρόπολις δεν πραγματοποιήθηκε δύο φορές στην ιστορία του λόγω κρίσεων. Η πρώτη το 1974 λόγω της πετρελαϊκής κρίσης και η δεύτερη το 2010 που δεν συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα του WRC, λόγω της οικονομικής κρίσης. Επίσης το 1995, προσμετρούσε μόνο στο Πρωτάθλημα F2.
-Tον 300ο αγώνα στην ιστορία του WRC, αποτέλεσε ο αγώνας του Ράλι Ακρόπολις το 1998.
-Έχει 22 διαφορετικούς νικητές από κάθε άλλον αγώνα στην ιστορία του Παγκοσμίου πρωταθλήματος (WRC)
-3.336,15 χιλιόμετρα καλύφθηκαν στον αγώνα του Ακρόπολις το 1973.
- Μόλις 11 πληρώματα είδαν την αφετηρία του τερματισμού στον αγώνα του 1973( στην πρώτη παρουσία του Ακρόπολις στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα) και αποτελούν τις λιγότερες στην ιστορία του.
-Τα 167 πληρώματα που έλαβαν μέρος στον αγώνα το 1977, αποτελούν το ρεκορ συμμετοχών στην ιστορία του Ακρόπολις.
- Η Γαλλίδα Mισέλ Mουτόν και η συνοδηγός της Φαμπρίτσια Πονς το 1982 είναι το μοναδικό γυναικείο πλήρωμα που έχει νικήσει στο Pάλι Aκρόπολις. Η Μουτόν είναι και η μόνη γυναίκα με νίκες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
-Tα 967.58 χιλιόμετρα ειδικών διαδρομών που έγιναν στο αγώνα του 1982, είναι τα περισσότερα που έχουν διανύσει τα πληρώματα στην ιστορία του Ακρόπολις.
-Οι 65.000 θεατές που παρευρεθήκαν στην σούπερ ειδική διαδρομή του «Ακρόπολις» στο ΟΑΚΑ το 2005, το ανέδειξαν ως το καλύτερο Ράλι της χρονιάς με τις εικόνες από το κατάμεστο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας να κάνουν τον γύρο του κόσμου.
-Το Ράλι Ακρόπολις αποτελεί τη μοναδική διοργάνωση επιπέδου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα κάθε χρόνο, εδώ και 60 χρόνια. Αποτελεί έναν από τους μόλις 13 αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι (WRC) και το μοναδικό στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης. Το γεγονός ότι καμία χώρα της Μέσης -Άπω Ανατολής δεν έχει αγώνα στο WRC, καθιστά το Ράλι Ακρόπολις ακόμα πιο σημαντικό στην ιστορία του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού.
ΠΗΓΗ WRC PHOTO : flickr.com
